هواداران رئال مادرید عادت داشته¬اند که در هنگام فرارسیدن زمان نقل و انتقالات همیشه جنجالی-ترین و گران¬ترین خریدها را در میان باشگاه¬های جهان داشته باشند. هرچند از زمانی که پای منابع مالی غیر فوتبالی به فوتبال گشوده شده است، دیگر رئال مادرید تنها تیم قدرتمند در این زمینه نیست. ثروت مالک روسی باشگاه چلسی (که عده¬ای دلیل آمدنش به جهان فوتبال و تقبل خرجهای کلان با بازده مالی کم را راهی برای پولشویی این روسی ثروتمند میداند) و پس از آن بازشدن تفریحات شیخهای غنی از پول نفت و گاز کشورهای عربی، خصوصاً قطری، به عرصه فوتبال و پدید آمدن باشگاه¬هایی نظیر منچستر سیتی و پاریسانت ژرمن و در ابعادی کوچکتر مالاگا، موجب پیدا شدن رقبایی در عرصه قدرت خرید برای باشگاه مادریدی شده که منابع مالیش ناشی از درکی صحیح و مدیریتی بسیار قوی از صنعت فوتبال است.
هرچند هنوز هم تمامی رکوردهای این زمینه در اختیار سفیدهای با ابهت است و هنوز هم باشگاه اول به کیفیت بازیکنی که مدنظرش است نگاه میکند و سپس به قیمتش.
اما با آمدن مورینیو کمی ریتم خریدها در باشگاه تغییر یافته است. هرچند که باشگاه در سال کم-خرجش هم چیزی بیش از 70 میلیون یورو هزینه نقل و انتقال بازیکن داد که این رقم برای بسیاری از باشگاه های سطح بالای اروپا عددی رویاییست، اما برای باشگاهی سابقه خرین بازیکن 95میلیونی و 75 میلیونی دارد این عدد کوچک محسوب میشود.
وضعیت امسال: امسال اما رفتار رئال مادرید بسیار آرام¬تر شده است. از سویی مورینیو که همین روزها قراردادش را تا 2016 تمدید کرده است اعلام کرد که به فکر تغییرات گسترده ای در ترکیب تیمش نیست و شاید دو خرید کاملاً کافی باشد و شاید این "دو" به سه یا چهار تغییر پیدا کند که وابسته است به خروجی های باشگاه.
مثلاً مسلماً در صورت رفتن کاکا، باشگاه فکری برای تنها نماندن اوزیل در آن پست خواهد نمود.
از سوی دیگر مسابقات یورو در پیش است که بستر بسیار مناسبی است برای دیدن استعدادهای برتر و محک آنهایی که احتمالاً باشگاه نیم نگاهی بهشان دارد.
و از سوی دیگر بحران مالی جدی¬ای در اسپانیا حاکم شده است قطعاً تاثیراتی هم بر تیم اساطیری پایتخت گذاشته است و باشگاه ترجیح میدهد تا اگر هزینه بالایی هم میکند، پولش هدر نرفته باشد زیرا نظیر بعضی دیگر از باشگاه¬ها حساب مالیش به چاه¬های نفت متصل نیست.
رئال و پروژه جوانگرایی و آینده نگری رئال مادرید پس از خریدهای موفقی نظیر اوزیل، دیماریا و واران، بیشتر به این نظر که میتوان بازیکنان خوش آتیه را خرید تا برای مدتی بسیار طولانی در اوج باشند اطمینان کرده است و هدفهای جوان را بیشتر زیر نظر دارد تا بازیکنی نظیر کاکا (که من شخصاً واقعاً دوستش دارم اما...) که دوران اوجشان را در باشگاهی دیگر سپری کنند و در اوج به مادرید بیایند و آیا بتوانند 2-3 سال دیگر هم در اوج بمانند یا نه ...
البته در این 2فصل اخیر وضع برای باشگاه در این بازار چندان هم خوب پیش نرفت. لوکاکو که به عنوان دروگبای جدید معرفی می¬شود به پلسی پیوست. نیمار که همانقدر که مستعد است، خام و پرحاشیه است و مدیر باشگاه سوذ جو و طماعش از جوی که برای این بازیکن ساخت سعی دارد ماهیگیری کند تا هم تکلیف باشگاه¬های خواهان او نامشخص بماند و هم آینده ورزشی بازیکنی بینهایت مستعد و بینهایت خام.
حالا هم با رفتن هازارد _بازیکن محبوب زیزو_ به چلسی تکلیف یکی دیگر از بازیکنانی که برای پروژه "جوان و مستعد" مطلوب بود مشخص شد. او "آبی" خواهد پوشید.
مورینیو، مورینیو و باز هم مورینیو...
مورینیو اما این روزها پرکار اما آرام به نظر میرسد. آرامشی که در من هم به عنوان هوادار اثر میکند که "گویا دقیقاً میداند که دارد چکار میکند و از اوضاع راضی است". وقتی خبر میرسد که لوکاس مورا را برای این فصل نمیخواهد، من به عنوان هوادار احساس کردم که گول سرعت و تکنیک و هیاهوی جوان با استعداد را نخورد و او میداند که لوکاس هم¬اکنون چیز زیادی برای اضافه کردن به باشگاه ندارد و باید بیشتر پیشرفت کند..
شاید سال بعد... با این اوصاف باید منتظر ماند تا ببینیم پس از یورو، مورینیو چه اهدافی را برای خریدن معرفی میکند تا هواداران شاهد پر شدن معدود کمبودهای "بهترین ترکیب 25 نفره در میان همه باشگاه¬های جهان" باشد
منبع : http://ikercasillas.rozblog.com]]>

نظرات شما عزیزان:

ادامه مطلب